ورود علم مهندسي بافت به حوزه توليدمثل، آينده روشني را در تحقق اهداف درماني نويد مي¬دهد. بازسازي بافتهاي تناسلي مانند رحم، واژن، پيشابراه و ... از جمله مواردي است كه ردپاي \\"طب بازساختي\\" در موضوع توليدمثل و اهميت آن را نشان مي دهد. تخمدان مصنوعي جلوه ديگري از آثار مهندسي بافت در علوم ناباروري است كه روياي مادر شدن را به بيماران سرطاني هديه مي دهد. به منظور ساخت تخمدان مصنوعي تهيه داربست مناسب ضروري است. در اين مطالعه از ژله وارتون استفاده گرديده كه جزء پسماندهاي زايمان مي باشد و ماده¬اي در دسترس است. پس از سلول زدايي ژله وارتون انساني با استفاده از تركيب SDS، EDTA و Tris، ارزيابي هاي لازم براي تعيين كيفيت ماتريكس باقي مانده صورت گرفت. سپس فوليكول هاي جداسازي شده از بافت تخمدان در هيدروژل ژله وارتون جاگذاري شد و يك ساختار سه بعدي به مثابه \\"تخمدان مصنوعي\\"، به ناحيه زير صفاق پيوند زده شد. دو هفته بعد، تخمدان مصنوعي از بدن خارج و ميزان رشد فوليكولهاي تخمدان در آن ارزيابي شد. نتايج نشان داد كه عروق خوني در نتيجه پيوند، بخوبي در تخمدان مصنوعي ايجاد شده و فوليكولهاي پره آنترال تا مرحله بلوغ، تخمك گذاري و حتي تشكيل جسم زرد پيش رفتند.

اختراع حاضر مربوط به سنتز نانوذراتِ كامپوزيتي آهن اكسايد/زايلومانان براي بهبود روش حفاظت‌انجمادي سلول‌هاي زيستي، بافت‌ها، اندام‌ها و نگهداري گامت‌‌ها به مدت طولاني ارائه‌مي‌كند كه مي‌تواند هم‌زمان از هر دو خاصيت نانوذرات آهن اكسايد و زايلومانان براي بهبود روش حفاظت‌انجمادي بهره گيرد. براي سنتز نانوذراتِ كامپوزيتي آهن اكسايد/زايلومانان ابتدا نمك كلريد آهن (II) و نمك كلريد آهن (III) در آب با دماي 50-90 درجه‌ سانتي‌گراد حل شد. با افزايش pH محلول با استفاده از يك تركيب قليايي، سوسپانسيون نانوذراتِ آهن تشكيل مي‌شود. در مرحله آخر زايلومانان به سوسپانسيون نانوذراتِ آهن با نسبت مولي مشخص براي تشكيل نانوذراتِ كامپوزيتي آهن اكسايد/زايلومانان اضافه شد. تركيب نانوذراتِ كامپوزيتي شاملِ يك بخش از نانوذراتِ آهن اكسايد و يك بخش از زايلومانان است كه دو بخش از طريق پيوندهاي كووالانسي و الكترواستاتيك به يكديگر متصل شده‌اند. استفاده از نانوذراتِ آهن اكسايد به سبب بهبود و يكنواختي انتقال حرارتي، همچنين كاهش نقطه انجماد در كنار زايلومانان با افزايش خاصيت ضد انجمادي خود از تشكيل كريستال‌هاي يخ جلوگيري كرده و سبب حفظ تعادل اسمزي سلول مي‌شوند.